Month: August 2021

More is die begin van lente… en soos bere wat uit hibbernasie kom begin ons outomaties dinge doen om ons winter blubber te verminder… drink n glasie water, eet n appel, die tipe dinge.

So paar jaar gelede het ons n slim badkamerskaal gekoop. Jy kan n profile opstel met jou ouderdom, lengte en geslag.

Wanneer jy dan opklim word jy nie net geweeg nie maar ook gejudge… daar is n formule – lengte x hoogte x breedte ÷ die hoeveelheid blokkies sjokolade wat jy laaste geeët het. Dan kry jy jou vet persentasie. BMI.

Nou kyk, as n man hou van sy biltong met daai randjie blinkgeel vetjie, dan sal hy nogal vir my kyk. Die ou wat green juice vir brekvis drink gaan my nie eers met die hand groet nie.

Verlede week was die eerste weegsessie. Wat dit nog ouliker maak is dat jy die inligting weekliks op die health app op jou foon kan stoor. Dan kry jy funky grafieke wat jou vordering dophou, opwaarts of afwaarts. Die oulike ding van n foon is… dat as die grafiek jou nie aanstaan nie kan jy net die foon onderstebo draai… “for more handy health tips, follow me…”

Verlede week het die skaal perfek gewerk, my en Jaco se syfers gegee. Vanoggend staan man van die huis op en verklaar dis weegdag. Hy klim op, kry sy goed en tik dit in op sy foon.

My beurt… hy verander die skaal na my profiel en ek wip op. Ek word geweeg maar my fat % gooi die skaal n ERROR. Ek klim af, reset en klim op. Dieselfde storie. Ons gaan stort en toe probeer ek weer die skaal. Die ding weier volstrek. Jaco klim op en dan is alles reg. Verander die profile na female en hy steek vas. Hy gaan sover om net my profile net te verander na male… en wanneer jy opklim kry hy n resultaat.

Toe slaan dit my… ek het ook my “monthly” tracker op my foon. Die 2 apps gesels met mekaar. Die skaal weet die derde week van die maand vertel jy nie vir n vrou sy is vet nie.

Saterdagoggend gaan werk ek. Liefie gaan leer die kinners karate doen (een outjie wil net leer om n ander tannie se kind goed te skop)… na n uur se karate doen hulle bietjie zumba saam met Dehan. Niks ongewoon nie.

Liefie kom by my werk aan, spierwit in die gesig en sopnat gesweet. Hy voel niks lekker nie. Nou kyk, my werk is nou nie n plek waar jy kom staan sleg voel nie. Na n cupcake en n koppie hot chocolate hardloop sy hart nog steeds soos n resiesperd.

Ek stuur vir hom na die nurse toe dat sy kan kyk wat aangaan.

Sy stuur hom dokter toe. Hartklop 192… 45 minute na hy opbou oefen het. Ek skrik so, ek kan nie opkas of lone doen nie.

Sondagoggend toe ons (of eerder ek) min of meer tot bedaring gekom het kyk ek hom in die oog en sê Liefie!!! Kyk hier, nè, ek is nie weduwee materiaal nie.

Weet hy hoe werk dit as n vrou voor 50 n weduwee word? So na 6 maande begin al wat hubaar en beskikbaar is van die dorp se manne by jou deur opdaag.

Hulle bied aan om jou garage deur en tuinhekkie te olie, jou kar te diens, ens. Hulle groet tot die hond. En jy moet koffie en verskonings aanbied vir n vale.

Want sien, na 6 maande is die papiere van die boedel sekerlik naby aan in orde… en n gevry na n boedel is n ongemaklike besigheid. Ek het nou nie krag om gewillige mans van my stomme lyf af te probeer hou nie.

Liefie het maar die max heart rate op sy fitbit bietjie laer gestel.

My suster het my wyse raad gegee… wanneer die eerste koffiebeker begin afkoel van die eerste besoeker moet ek net saggies sug en sê die man het my toe mos met min gelos… ek moes laasmaand al my trouring verkoop om te kon krag koop.

My kollegas het n sêding… Jy gaan wag tot Piet kom. Tot op hede het ek nog nie veel gewonder oor wie Piet is, wanneer hy gaan kom of van waar af nie… tot vanaand.

Jaco is op pad bootcamp toe maar kom terug om sy matjie te kom haal wat hy vergeet het en besluit toe om sommer die sak nartjies te vat wat hy vir die bure wil gee.

n Rukkie later bel Tiaan en vra ek moet hom gaan oplaai. Ek sien die kar staan buite geparkeer, dink by myself Jaco het vasgehaak by die bure. So staan en wag ek vir hom om terug te kom.

20 Minute later besluit ek om maar n draai te loop want Jaco kom nie aan nie. Ek is oortuig daarvan hy het vasgehaak by die bure en homself uit sy oefensessie gesels.

Tiaan bel my half verward en sê pa het met sy eie vervoer gery… ek het nooit besef dat ek op en af stap op die spasie waar sy voertuig altyd staan nie. Ek sou wraggies daar staan en wag het tot Piet kom… of Jaco terugkom van bootcamp af.

Ken enigiemand vir Piet? Wanneer kom hy gewoonlik? En van waar af?

Ek sit en bekyk die covid storm so, nie die siekte self nie, net die res… om te spuit of nie te spuit nie… die kant toe en daai kant toe is elke party vuur en vlam oor hulle “reg” om te doen wat hulle keuse is. En daar is niks mee verkeerd nie.

Met sosiale media is alles net baie meer in die oopte en “public” as vroeer.

Nou imagine moreoggend word julle wakker met die volgende op my wall…

Whoohoo, depo shot done. Nou kan pappa maar kom, vir my stamp hy nie om nie…. kompleet met n selfie van my en die kliniek suster… of n foto van my 3 maande voorraad van die pilletjies.

Jare lank doen ons wat ons moet, of ons laat dit na, om onsself te beskerm. Ons judge mekaar nie oor goed soos voorbehoedmiddels, of selfs iets soos dieetpille nie… maar daar buite is mense wat nou al vir n tweede keer siek is met covid, mense wat al meer as een familielid verloor het as gevolg van n siekte wat ontken word, of afgemaak word, of… of…

Dit sal soveel makliker wees as ons net mekaar se keuses respekteer. As jy trots jou vaccine foto wil post doen dit, ek is bly vir jou. As jy nie wil spuit nie, good for you, ek is bly vir jou.
As jy ivermektine in n shotglasie vat, well done.

Om mekaar se keuses uitmekaar te trek en mekaar te veroordeel gaan nie die virus keer nie.

Die ou wat glo dat die virus elke keer voor n nuwe “wave” deur vliegtuie in die lug gespuit word…my maat, ek dink my moet ligter teue vat van die kouse wat jy rook… maar dis jou opinie.