Heel onverwags is daar n werksrit PE-se-Baai toe vir gister (Saterdag). Dit gebeur byna nooit dat ons op n Saterdag moet krematorium toe nie en ek steek my hand op en bied aan om te gaan… met bymotiewe want dit beteken ek en my wederhelfte kan die dag so saam spandeer. Romanties van my, ek weet… ek probeer my bes!
Ek bespreek die rit en wat moet gebeur met liefie. Die volgende feite ter wille van agtergrond –
Ons gaan saterdagoggend baie vroeg krematorium toe moet ry.
Die familielid van die oorledene het in PE oorgeslaap en ontmoet ons by die ingang van die Boardwalk by die koffiewinkel aan die linkerkant (Vida cafe met die rooi naambord) om die askissie te ontvang.
Die familielid woon in die Kaap en ry na ons ontmoeting terug.
Ons bespreek ook ons middagete planne. Aangesien ons naby die see gaan wees wil ons graag die see sien, dus is Barney’s n opsie of die eetplekkie aan die regterkant soos mens die Boardwalk inloop want daar is lekker sitplek met n see uitsig.
Terwyl ons wag om terug te gaan krematorium toe gaan loer ons oral in by die sussies en skoonsussies in beide Uitenhage en Despatch.
Terwyl ons Uitenhage toe ry noem die wederhelf toe dat ons eintlik eers die askissie moes optel en dan van Uitenhage af kon ons sommer “so om” gery het. (Daar word so vaagweg met n krom voorvinger beduie.) Hy wonder nog of “so om” of “anderkant om” nou die beste roete sal wees. Net soos ons uit Despatch in Uitenhage se rigting ry wonder ek nogal hoekom hy die roete wat ek vir myself as “so om” identifiseer sou wou ry want daar staan tannies wat oranje vlaggies waai.
Ek bestuur byna nooit in groterige dorpe en stede nie – nie omdat ek nie kan nie maar omdat ek nie hoef nie. Ek is dus Saterdagoggend n passenger princess. Wanneer ek nie bestuur nie steur ek my glad nie aan roetes, paaie en afdraai paaie nie want dis nie my besigheid om dit op te let nie. Ek weet waarheen ek wil gaan,dis die bestuurder se probleem om my betyds en veilig daar te besorg.
Ons ry toe uit Despatch uit met n roete verby Dora Nginza hospitaal en Algo Park en swenk toe regs.
Ek is nogal heel verbaas in die feit dat daar nie n verkeerslig van n dag oud werk nie maar almal heel bedagsaam ry en die verkeer vloei… karre, busse, taxi’s en trokke maar dit gaan goed.
Regs gedraai en ons kry spoed. Ons gaan verby die bordjie wat sê “Livingstone Hospital” en verby die woonstelle aan linkerkant bo op die bult en woerts verby die afrit waar ek verwag ek ons links sou opdraai maar ek sit tjoepstil. Toe ek vir Baywest begin sien vra ek vir wederhelfte “Watter afdraai gaan jy dan vat?”.
Julle, ek dog nie man briek dood in die middel van die pad en hy kyk my aan asof ek my hare groen gekleur het… hoofletter bold vraagtekens tussen sy oë! “Hoe bedoel jy?”
Ek bedoel…. die klient wag by die Boardwalk se nuwe mall se ingang en jy is fluks op pad na enige ingang van Baywest mall!
Al wat hy uitkry is “Nou vir wat te de hel sê jy niks?” Oeps…
Op presies dieselfde oomblik besef ons dat ons hier met n misverstand van epiese proporsies te doen het… want elke merker wat noem van die Boardwalk bestaan iewers tussen die mure van Baywest ook!!!
Nadat ek nederig om verskoning gevra het vir enige andeel wat ek moontlik kon hê in die verwarring begin ek lag en vra vir hom of hy hom kan indink dat hierdie moes gebeur het as ons net 6 maande of n jaar getroud was? Dit kon n 3 dae lange oorlog ontketen het!