Die nederige wasgoedmandjie… Plastiek of bamboes, bedrieglik… op die oog af onskadelik.
Dit begin so onskuldig… Amper flirterig. Eers n sokkie, dan nog een, n frokkie en n broekie, miskien n bloes of n baadjie. Wanneer jy weer sien is die mandjie vol en loop jou gemoed oor. Het jy dan nie net nou die dag die mandjies leeg gemaak nie?
Voor jy jou kom kry word die mandjies waskamer toe gevat en begin die siklus.
Partykeer is die klere in die mandjie, ander kere is dit n jagtog van formaat. Onder die bed, langs die bad, in n hoekie vergete in n kamer.
Sorteer, sorteer. Witgoed eenkant, fyn goedjies op n hopie, sokkies saam, handdoeke op n hoop. Molshopies word berge. Papies rustend bymekaar.
Die wasmasjien wag oopbek gretig vir die bondels en bondels klere. Tjommel tjommel, gor-gor werk hy flink deur die bonte mengelmoes, van denim tot katoen, wit, blou en groen.
Terug in die mandjie en die papies vlinder fladder gou gou in die windjie op die draad. Salige briesie en sonskyn, goue strale wat streel.
Die geurige droeë vlinders fladder terug in die mandjie, snoesig en sag. Nou vir die finale stappie voor hulle n rusplek kry in die kas. Sorteer, vou en stryk.
Skielik is sokkies enkel alleen… Maats nêrens te vind. Eensaam, verlore en verdrietig. Die twee eensaamste goed in die hele wye wêreld is n enkel sokkie en n Tupperware deksel sonder n bakkie.
Die vlinder-lappies vind gou n plekkie in die kas, geurig, kleurvol en glad.
Siklus voltooi. Die beste 10 minute in enige vrou se lewe is wanneer die wasmandjie, wasgoeddraad en strykmandjie almal tegelyk leeg is. Soete oorwinning, dit gebeur so selde.