Die hoofstraat is party dae n vreemde plek. Dit raak met tyd net vreemder.
Dag en nag staan die vragmotors dubbelrye geparkeer. So paar jaar gelede begin n meisie dwaal in die straat – jonk en mooi. Ek skat haar niks ouer as 25 nie. Niemand weet regtig verseker waar sy vandaan gekom het nie.
Sy raak n bekende gesig en haar bewegings bekommer n mens. Menige kere sien iemand haar te voet op pad terug dorp toe, koeldrankbotteltjie in die hand. Partykeer van Visrivier se kant af en ander keer op die PE pad.
Een aand sit ons op n restaurant stoep toe sy teen skemer die bult af stap terug dorp toe. Ek sê so half onnadenkend die storie kan net een uiteinde hê – sy gaan langs die pad weggegooi word.
Ek dink daaraan om haar te nader om te gesels maar wat praat ek nou wat nie judgerig en inmengerig of prekerig klink nie? Wat se raad kan ek gee?
Het swaarkry haar genoop om op straat te werk en die dwelmgebruik was die susmiddel vir haar gemoed? Of was haar werk n manier om die dwelmduiwel te voed?
Die uitdrukking op haar gesig is aan die begin bietjie verskrik, toe half verslae en later net leeg. Sy raak slonserig en verwaarloos. Ek hoor van kindertjies wat gebore is.
Daar was n boyfriend in die prentjie wat op n tyd iewers naby gewag het en dan het sy die “lone” oorhandig. Hy is glo vermoor, die kindertjies vir ander mense gegee om groot te maak. Binne haar beperkte vermoë het sy altyd gesorg om vir hulle ietsie soos n joghurt te koop.
Ons besef op n dag dat ons haar lanklaas gesien het en vrees die ergste. Toe vertel iemand dat hulle haar op n buurdorp gesien het.
Iewers met verloop van tyd het iemand haar die bynaam “Black Friday” gegee.
Verlede week hoor ek dat sy na bewering n ruk gelede iewers buite die dorp opgetel is – vermoor en weggegooi…. ek het toe nooit die moed bymekaar gemaak om met haar te gesels nie. Ek weet ook nie wat haar regte naam was nie. Waar sy vandaan gekom het nie.
Black Friday is dood en dit is goor dat haar dood voorspel kon word en niemand dit kon verhoed nie.
…. en ek het nie met jaar gepraat nie, uit vrees vir n afjak! Of dat sy sal dink ek sien neer op haar.
Ps…. ek het na ek die stuk geskryf het verneem Black Friday is “alive and well” Wie dan teen die pad opgetel is weet ek nie. Nog n jong lewe te vroeg uitgedoof… en daar is so min wat ons daaraan kan doen.