Skete en iepiekonders… en ouderdom

Julle, ek worry mos nou oor myself. Dit n worry wat nou n tyd lank aankom. Ek het hierdie “rash” op my een been wat woer-woer speel met my, lyk soos die baster kind van iets tussen pokke en melaatsheid. Grillerige storie…. dan word dit beter, dan slegter. Een oomblik help een salf, dan weer n ander een. Die ding is astrant, hy het vir kortisoon gefluit en n lelike vinger gegooi, iets gemompel van sy ma. Ek het skaam gekry.

So karring ek nou al lank aan. Dr. Google se een voorstel is dat ek my te dik gedrink het aan vitamines. Ek vat dit rustiger op die vitamines, been word eers beter en toe besete.

Ek doen toe daai ding wat professionele mense laat oogrol, ek wys dit vir n verpleegsuster. Sy wys fotos daarvan vir die dokter. Nou hoor-hier-kyk-hier nè, die dokter is n goeie mens, eerlike mens… dalk effens te eerlik.

Hy noem iets in sy voicenote van my voete wat geswel is, moontlike bloedvloei probleme en daar is n verwysing na my gewig.

Nou ja, ons almal weet daai kan n teer punt wees. Die probleem is dat ek die dokter al lank ken. Dit is dieselfde dokter wat tydens een van my dieet pogings my vet/veldikte met n toestel gemeet het wat loodgieters en skrynwerkers gebruik om staal en pype se dikte te meet!

Ek gaan google natuurlik oplossings vir swak bloedvloei en sien n ding raak wat my pols laat bons – pressure socks. Ek weet nie wat die vervaardigers van daardie kouse se probleem is nie. Toe ek klein was het my inkleurkryt stelle altyd n kleur bevat wat ons “menskleur” genoem het. Enigeen wat ooit colleen potlode gehad het sal dadelik weet watter een ek van praat. So mooi blush pienk. Maar nee, pressure socks se kleur kan beskryf word as “kadawer” kleur. Dit is dieselfde kleur as die lyke op NCIS wat n kort rukkie in n dumpster of rivier gegooi is. En die “pressure” deel van die kouse laat sommer my brein engtevrees kry. I can’t deal.

Terwyl ek deur die kombuis venster staar en die storie bedink terwyl ek myself maak belowe dat ek van more af kaloriee tel eet ek n poedingbakkie vol van gisteraand se pasta op.

Ek moet nou al kruisbeen staan as ek hoes of nies, toe my ma dit gedoen het was dit snaaks, nou is dit nie n grappie nie, ek het multi focal bril lense waarvoor my man n nektoutjie wou kry, ek was amper in n beswyming… so, die kadawer kouse sal insult to injury wees.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *