Daar is n ding wat vir my moeilik is om te verstaan en verwerk… die ding van mense wat draf asof hulle nie swaarkry nie.
Hulle draf en draf, oorfone in die ore, selfoon op die bo arm vasgesit met iets wat lyk soos n bloeddruk meter se cuff. Geen uitdrukking op die gesig nie, of erger, n glimlag… asof dit lekker is. Die arms en bene beweeg in gelid, ritmies. Asemhaling lyk normaal.
Ek moet erken dat ek al ongemaklike drawwers ook gesien het, diegene wat bybels draf… die linkerhand (en been) weet nie wat die regterhand (en been) doen nie.
Die spannetjie wie se koppe beweeg soos die los kop op die bruin fluweel hondjie op die dashboard van die lime green of modderbruin 19-voertsek cortina.
Die ou wat met n paniek-gesiggie lyk of hy die spoedstap badkamer toe doen na gister se hoenderpastei wat hy by die garage gekoop het tydens die einste draffie…. mammie moenie sien hy draf eintlik agter n snack aan nie.
Met die ongemaklike drawwers het ek hope simpatie. Dis die ander span oor wie ek my bekommer. Indien hulle dwarsdeur die winter draf, des te meer rede tot kommer.
Ons bootcamp instrukteur het hierdie roetine waar ons begin teen 60% van ons maksimum spoed, dan 80 % en dan 90 %. Ek het vir hom gesê dat ek net 1 spoed het.
Ek het nog nooit my maksimum spoed uitgevind nie, ek klim nie uit n voertuig in die wildtuin of terg die bure se hond nie. Ek is nooit as kind genooi om saam toktokkie te speel nie en is altyd in die LO klas laaste gekies as ons rounders gespeel het, die hele span het dan gesug, skouers laat sak en gebrom omdat hulle beurt so geval het dat ek hulle lot was. Snaaks genoeg, in enige algemene kennis speletjie of vasvrae was ek baie welkom. Ek dink vinniger as wat ek draf.
Gisteraand kyk ons n fliek waar n meisie weer elke 10 minute in stywe klere pad af of teen trappe op draf, moeiteloos.
Ek lyk soos n orkaan wat landplek soek, klink soos n buffel migrasie oor die grasvelde (terwyl sir David rustig in die agtergrond praat), my bobene sit vas in my tight en klink soos n belt sander en vloerplank wat ontmoet. My bors brand en my kniee begin voel soos die jellie wat vla oor kry op die tv, bewe-bewe-bewe!
Indien daar enigiemand is wat weet hoe lank mens oefen voor jy so moeiteloos kan draf, ek hoor graag van julle.